بررسی رابطه متغیرهای اجتماعی- اقتصادی و رسانه‌های جمعی با نگرش محیط‌زیستی(مطالعه موردی: کارکنان مترو تهران)

در چند دهه اخیر، محیط‌زیست همواره با تهدیدات و آسیب­های فراوانی مواجه شده که امنیت و سلامت انسان­ها را با مخاطره­ روبه­رو کرده و بسیاری از این آسیب­ها، ﭘﻴﺎﻣﺪ رﻓﺘﺎرهای نادرست اﻧﺴﺎن­ ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ است که ریشه در ارزش‌ها و باورهای اعضای جامعه دارد. مترو تهران بخش مهم و مؤثری در سیستم حمل‌ونقل شهری محسوب می‌شود که افراد زیادی در این بخش فعال‌اند. این تحقیق توصیفی باهدف بررسی شناسایی رابطه بین متغیرهای اجتماعی- اقتصادی و رسانه‌های جمعی با نگرش محیط­­‌زیست­گرایانه کارکنان مترو تهران به شیوه پیمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری 9000 نفر از کارکنان مترو تهران در تابستان 1395 بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 379 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. روایی پرسش‌نامه از نوع محتوایی و صوری است که توسط متخصصان در این زمینه و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به تأیید رسید. نتایج نشان می‌دهد میان سن و نگرش محیط­­زیستی‌ رابطه منفی معنادار و میان جنسیت و وضعیت تأهل افراد به نگرش محیط­زیستی تفاوت معنادار وجود دارد و زنان و افراد مجرد از نگرش محیط­زیستی بالاتری برخوردارند. همچنین میان استفاده از رسانه و نگرش محیط­زیستی نیز رابطه مثبت معنادار وجود دارد و افرادی که از رسانه‌های جمعی، بیشتر استفاده می‌کنند از نگرش محیط­زیستی بالاتری برخوردارند. نتایج رگرسیون چند متغیره بکار رفته، نشان می‌دهد که متغیرهای سن، تأهل و میزان استفاده از رسانه‌ها به میزان 590/0 بر نگرش محیط­­زیست­گرایانه کارکنان مترو تأثیرگذار است.